Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Ας είναι οι δρόμοι έρημοι από ανθρώπους



Μη φοβόσαστε που ξημερώνει,
έχουμε την καλή ελπίδα στην καρδιά μας.
Ας είναι οι δρόμοι έρημοι από ανθρώπους,
θ' ακουστούν όλες οι φωνές της ημέρας.

Μην αναστενάζεις που ο μόχθος έχει πολλές ώρες,
το κάθε βάρος τ' αλαφρώνει η συντροφιά,
ένα μάτι που προβάλλει απ' τη συννεφιά,
η καλή ελπίδα πώχουμε στην καρδιά.

Ακούς πώς πάλλεται σαν καμπάν' από φως,
διώχνοντας τα σκοτεινά φαντάσματα,
προσκαλώντας τον εργάτη στην οικοδομή,
η καλή ελπίδα πούναι στην καρδιά.

Τρέξτε πρόθυμα με το δίχτυ της ζωής,
στη θάλασσα με τις λαχτάρες που σιωπούν,
κάτι από τον ήλιο π' αναλειώνει στα νερά,
θ' ανέβει απάνω η ελπίδα της καρδιάς.


Όρθρος,

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΔΙΑΒΑΤΕΣ

ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ!

Συνολικές προβολές σελίδας

FeedBurner FeedCount